Deel 2: Jezelf niet durven zijn

Een kijkje binnen de Psychomotorische therapie:

‘Ik durf niet mezelf te zijn. En ben bang om fouten te maken,’ zegt ze. Een jonge vrouw kijkt me serieus en gespannen aan.

Ze weet dat we bij de PMT dingen doen en ervaren en ik geef haar een ballon die ze mag hooghouden. Om samen te onderzoeken wat dit oproept. Wat denkt en voelt ze?

‘Dit geeft me een gevoel van spelen. Zoals ik ook met de kinderen in de klas doe. Dat is zo’n heerlijk vrij gevoel.’

Ik laat haar even in dit gevoel.

En vraag wanneer ze dit nog meer herkent. Ze benoemt: ’tijdens salsadansen en toen ik op reis was. Dan geniet ik volop.’

Vervolgens geef ik haar 2 ballonnen om hoog te houden.

Ze benoemt: ‘nu gebeurt er iets anders… Ik voel druk. Alsof ik het goed moet doen. Hij mag niet op de grond vallen…’

Waar ze eerst speels en met een glimlach rondliep staat ze nu met gespannen mondhoeken en lichaam erbij.

‘He, dat is interessant. Het enige verschil is dat ik je nu 2 ballonnen gegeven heb. En de gedachte: ik moet het wel goed doen, hij mag niet op de grond vallen lijkt je te belemmeren om plezier te hebben. Klopt dat?’ ‘Ja dat klopt’ , zegt ze.

‘Wat nu als we een experiment aan gaan en alles doen waarvan je denkt: dit is fout..’

Ze staat hier wel voor open en begint de ballon te laten gaan, juist op de grond te laten vallen. En ze begint het ook op andere manieren te doen: ze schopt met haar voet er tegenaan, met haar neus, ik doe met haar mee. Ze begint er steeds meer plezier in te krijgen. En samen doen we de gekste dingen met de ballon.

‘Wow’, zegt ze nadien, dit was een bijzondere ervaring… ‘ja he’ , zeg ik, ‘je gedachtes zetten je vast. En alleen al in speelsheid je gedachtes uitdagen kan al zoveel lucht geven…’

Geschreven door Riemke Ruitenbeek